aantekeningen van de mier

In de verte.
'Eekhoorn! Eekhoorn!'
Hij kijkt op.
'Wie ben jij?'
'De mier! Je herkent me toch wel? De mier die altijd...'
Hij schudt zijn hoofd:
'Vroeger had ik je herkend.'
Hij is omringd door schalen vol eikenhoning, wilgenhoning
en de zoetste beukennotenhoning die ik ooit heb verzonnen
Hij eet alles op en mompelt:
'Vroeger was alles voor jou geweest.'
Hij veegt de laatste honing van zijn mond
en vertrekt.
'Waar ga je heen?' vraag ik.
'Naar toen,' zegt hij.
Er blijft niets meer van hem over.

Ik zwerf door de woestijn.
Dit zijn mijn aantekeningen.
Achter de horizon ligt vroeger.
Ik verbrand. Ik heb het koud.

-Toon Tellegen, Het vertrek van de mier